Odrzucając spadek zarówno w imieniu własnym jak i małoletniego dziecka należy pamiętać o terminach wynikających z przepisów prawa.

Zgodnie z art. 1015 § 1 kodeksu cywilnego, spadkobierca ma sześć miesięcy na złożenie oświadczenia o przyjęciu lub odrzuceniu spadku. Termin ten liczy się od dnia, w którym spadkobierca dowiedział się o tytule swojego powołania do spadku. Jeżeli rodzic odrzuci spadek po zmarłym bieg rozpoczyna termin do odrzucenia spadku w imieniu małoletniego dziecka, czyli kolejne sześć miesięcy. Do niedawna, aby odrzucić spadek w imieniu małoletniego dziecka konieczna była zgoda sądu rodzinnego.

Aktualnie po zmianie przepisów możliwe jest odrzucenie spadku w imieniu małoletniego dziecka bez zgody sądu rodzinnego. Jest to niewątpliwie znaczne ułatwienie i przyspieszenie załatwienia tego typu spraw.

Zgodnie z art. 101 § 4 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: „Jeżeli dziecko jest powołane do dziedziczenia wskutek uprzedniego odrzucenia spadku przez rodzica, to czynność polegająca na odrzuceniu spadku w imieniu dziecka przez rodzica, któremu w tym zakresie przysługuje władza rodzicielska, gdy jest dokonywana za zgodą drugiego z rodziców, któremu również w tym zakresie przysługuje władza rodzicielska, albo gdy jest dokonywana wspólnie, nie wymaga zezwolenia sądu opiekuńczego albo, w przypadkach wskazanych w art. 6401 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego, sądu spadku – jeżeli spadek odrzucają inni zstępni rodziców tego dziecka.

Z kolei zgodnie z art. 640 1 kodeksu cywilnego”. Należy jednak pamiętać, że powyższy przepis nie zawsze znajduje zastosowanie i w niektórych przypadkach nadal konieczne będzie uzyskanie zgody sądu do odrzucenia spadku w szczególności, gdy rodzice nie porozumieli się co do odrzucenia spadku w imieniu dziecka lub gdy spadku nie odrzucają inne zstępni rodziców tego dziecka (np. pełnoletnie rodzeństwo dziecka).